REZERWA NA KOSZTY
Z TYTUŁU NAPRAW GWARANCYJNYCH

PRZYKŁAD

Czy musimy tworzyć rezerwę na koszty z tytułu napraw gwarancyjnych? Jak obliczyć wysokość takiej rezerwy?

Jednostka po sprzedaży produktu objętego gwarancją zobowiązuje się do wykonania pewnych świadczeń w przyszłości, dlatego powinna tworzyć na nie rezerwę. Musi brać pod uwagę możliwość zgłoszenia przez swojego klienta usterki z prośbą o naprawę lub wymianę kupionego produktu. Taka sytuacja wiążę się z poniesieniem kosztów z tytułu napraw gwarancyjnych. W związku z wystąpieniem tych kosztów w księgach rachunkowych tworzy się na nie rezerwy.

Definicja rezerw w ustawie o rachunkowości stanowi, że rezerwy to zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne. Zgodnie z Art. 39 ust. 2 Ustawy o Rachunkowości zasady ustalania wysokości rezerw na koszty napraw gwarancyjnych powinny wynikać z uznanych zwyczajów handlowych. Przy ustaleniu wysokości uwzględnia się wartość sprzedaży towarów lub produktów objętych gwarancją oraz korzystając z lat ubiegłych, rzeczywiste dane dotyczące kosztów napraw gwarancyjnych.

Przedstawimy Państwu przykład wyceny biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów na naprawy gwarancyjne.

Przykład.

Jednostka wytwarza i sprzedaje produkty długotrwałego użytku, które objęte są gwarancją w przypadku wystąpienia usterki. Usterka może być zgłoszona w ciągu roku od daty zakupy. Umowa gwarancyjna gwarantuje klientowi naprawę na koszt producenta lub wymianę na nowy produkt. Zgodnie z nabytym doświadczeniem usterki mogą mieć charakter:

  1. usterek drobnych, których koszty napraw wynoszą średnio 10% wartości sprzedanych produktów,
  2. usterek poważnych, których koszty napraw wynoszą średnio 60% wartości sprzedanych produktów,
  3. w pozostałych przypadkach produkty podlegają wymianie na nowe.

Zgodnie z historią zgłoszonych przez klientów usterek przewiduje się, że w najbliższym czasie:

  1. 9% sprzedanych produktów będzie miało drobną usterkę,
  2. 5% sprzedanych produktów będzie miało poważną usterkę,
  3. 2% sprzedanych produktów będzie podlegało wymianie,
  4. 84% produktów nie będzie reklamowanych.

Jednostka odnotowała sprzedaż produktów objętych gwarancją na poziomie 30 mln zł. Dla celów niniejszego przykładu przyjęto założenie upraszczające, że sprzedaż w całości miała miejsce w połowie okresu bilansowego.

Oczekiwana wartość kosztów napraw oznaczająca prawdopodobieństwo wypływu aktywów z tytułu obowiązków gwarancyjnych wyniesie:

Usterka % koszt naprawy z wartości sprzedanych produktów Prawdopodobieństwo wystąpienia Wartość
Drobna 10% 9% 50% * 30 000 000 zł * 10% * 9% = 135 000 zł
Poważna 60% 5% 50% * 30 000 000 zł * 60% * 5% = 450 000 zł
Produkt do wymiany 100% 2% 50% * 30 000 000 zł * 100% * 2% = 300 000 zł
Brak 0% 84% 50%* 30 000 000 zł * 0% * 84% = 0 zł
SUMA 885 000 zł

Bierne rozliczenia kosztów z tytułu napraw gwarancyjnych tworzy się w proporcji do wielkości sprzedaży. W przedstawionym przykładzie stanowią 2,95% wartości sprzedaży.