Zgodnie z Międzynarodowym Standardem Rachunkowości nr 19 (MSR 19) „Świadczenia pracownicze” stopa dyskontowa jest zdefiniowana jako:
„Stopę stosowaną do dyskontowania zobowiązań z tytułu świadczeń po okresie zatrudnienia (zarówno realizowanych za pośrednictwem funduszu, jak i bez funduszu) ustala się na podstawie występujących na koniec okresu sprawozdawczego rynkowych stóp zwrotu z wysoko ocenianych obligacji przedsiębiorstw. W krajach, w których brak jest rozwiniętego rynku takich obligacji, stosuje się występujące na koniec okresu sprawozdawczego rynkowe stopy zwrotu z obligacji skarbowych.”
W chwili obecnej, ze względu na ograniczony rynek wysoko ocenianych obligacji przedsiębiorstw, stopy dyskontowe są wyznaczane na podstawie obserwacji rentowności obligacji skarbowych.
W dniu 30.09.2023 roku rentowność obligacji ukształtowała się na poziomie ok. 5,899% (w przypadku obligacji 10-letnich źródło: link).
Stopy dyskontowe wyznaczone na podstawie rentowności obligacji skarbowych o stałym oprocentowaniu w dniu 30.09.2023 roku zmniejszyły się względem stóp dyskontowych wyznaczonych na podstawie rentowności obligacji na dzień 30.09.2022 roku (ok. 7,115%). Zmiana ta będzie miała istotne znaczenie dla Jednostek, które ujmują w swoich sprawozdaniach finansowych rezerwy wyznaczone w oparciu o te notowania.
źródło: opracowanie własne na podstawie danych https://stooq.pl/
Przypomnijmy, że stopa dyskontowa należy do założeń finansowych o kluczowym znaczeniu, wykorzystywanych do kalkulacji rezerw metodą rekomendowaną przez MSR 19.