Zgodnie z Międzynarodowym Standardem Rachunkowości nr 19 (MSR 19) „Świadczenia pracownicze” stopa dyskontowa jest zdefiniowana jako:
„Stopę stosowaną do dyskontowania zobowiązań z tytułu świadczeń po okresie zatrudnienia (zarówno realizowanych za pośrednictwem funduszu, jak i bez funduszu) ustala się na podstawie występujących na koniec okresu sprawozdawczego rynkowych stóp zwrotu z wysoko ocenianych obligacji przedsiębiorstw. W krajach, w których brak jest rozwiniętego rynku takich obligacji, stosuje się występujące na koniec okresu sprawozdawczego rynkowe stopy zwrotu z obligacji skarbowych.”
W chwili obecnej, ze względu na ograniczony rynek wysoko ocenianych obligacji przedsiębiorstw, stopy dyskontowe są wyznaczane na podstawie obserwacji rentowności obligacji skarbowych.
W dniu 31.03.2022 roku rentowność obligacji ukształtowała się na poziomie ok. 5,192% (w przypadku obligacji 10-letnich źródło: https://stooq.pl/q/?s=10ply.b&d=20220331&c=2y&t=l&a=lg&b=0).
Stopy dyskontowe wyznaczone na podstawie rentowności obligacji skarbowych o stałym oprocentowaniu w dniu 31.03.2022 roku zwiększyły się względem stóp dyskontowych wyznaczonych na podstawie rentowności obligacji na dzień 31.03.2021 roku (ok. 1,55%). Zmiana ta będzie miała istotne znaczenie dla Jednostek, które ujmują w swoich sprawozdaniach finansowych rezerwy wyznaczone w oparciu o te notowania.
źródło: opracowanie własne na podstawie danych https://stooq.pl/
Przypomnijmy, że stopa dyskontowa należy do założeń finansowych o kluczowym znaczeniu, wykorzystywanych do kalkulacji rezerw metodą rekomendowaną przez MSR 19.
Z powyższego wykresu wynika, że rentowności obligacji zbliżyły się do tych obserwowanych w 2012 roku.